Vandaag stuitte ik op een indrukwekkend gesprek met Matthew McConaughey in een van mijn favoriete podcasts, en terwijl ik luisterde, werd ik keer op keer geraakt door hoe toepasbaar zijn ideeën zijn op het leven van muzikanten. Zijn verhalen over succes, keuzes, humor en het omarmen van moeilijke tijden zijn niet alleen inspirerend, maar ook praktisch. Dit is wat ik eruit haalde en hoe het je als muzikant kan helpen om niet alleen je carrière, maar ook jezelf beter te begrijpen.

“Don’t half-ass it” – Of je doet het, of je doet het niet

Matthew’s vader zei ooit tegen hem: “Don’t half-ass it.” Die zin is blijven hangen in zijn hele carrière. Het idee is simpel: als je iets gaat doen, doe het dan volledig. Ga niet half in; neem een beslissing, committeer je eraan en ga er 100% voor. Want wat blijft er achter als je niet alles geeft? Spijt. Je gaat jezelf afvragen: “Wat als ik toch volledig was gegaan?”

Voor muzikanten is dit essentieel. Hoe vaak pakken we een kans, maar zijn we er niet volledig bij? Misschien zeg je ja tegen een optreden, maar bereid je je niet echt voor. Of je schrijft een nummer en denkt halverwege: “Ach, dit is wel goed genoeg.” Dat soort half werk voelt misschien op het moment comfortabel, maar het levert je niets op. Zoals Matthew zegt: “Je weet niet of iets écht voor jou is tot je alles geeft en de andere kant bereikt.” Muziek maken is een diepe duik, geen voorzichtig pootje baden.

Kansen grijpen met volle overtuiging

In het gesprek vertelt Matthew hoe hij zijn eerste grote rol kreeg in Dazed and Confused. Hij ontmoette een producer toevallig in een bar, dronk samen met hem, en liet zich volledig meevoeren in het moment. Uiteindelijk kreeg hij de kans om auditie te doen, en hij greep die met beide handen aan. Niet twijfelend, niet half, maar voluit.

Dit gaat verder dan alleen geluk. Kansen komen vaak op onverwachte manieren, maar wat je ermee doet, is aan jou. Stel je voor: iemand biedt je een gig aan waar je eigenlijk nog niet klaar voor denkt te zijn. Wat doe je? Wacht je tot je perfect voorbereid bent (wat nooit gaat gebeuren), of spring je erin en kijk je waar het schip strandt? Het verhaal van McConaughey laat zien dat het die momenten van lef zijn – waarin je zegt: “Laat me maar proberen” – die uiteindelijk je carrière kunnen veranderen.

Optimisme in moeilijke tijden

Matthew deelt hoe hij moeilijke periodes omdraait tot brandstof. Hij noemt het “undeniable optimism.” Het idee is niet dat je doet alsof alles goed is, maar dat je gelooft dat zelfs de slechtste tijden een les in zich dragen. Hij herinnert zichzelf eraan: “This too shall pass.” Hij lacht zelfs midden in de ellende, omdat hij weet dat het op een dag een goed verhaal zal zijn.

Als muzikant kom je ongetwijfeld obstakels tegen: een mislukt optreden, kritiek op je werk, of zelfs creatieve blokkades. Wat als je die momenten niet alleen overleeft, maar echt gebruikt? McConaughey’s filosofie leert je om humor en relativering te gebruiken, niet als zwaktebod, maar als een kracht. Een slechte dag? Prima, morgen is er weer een kans. En als je in een diep dal zit? Zie het als een plek waar je misschien even moet zijn om daarna sterker terug te komen.

De kracht van humor

Eén van mijn favoriete punten in het gesprek was Matthew’s opvatting dat humor je “default emotion” moet zijn. Hij en regisseur Richard Linklater filosofeerden ooit over hoe mensen vaak boos, gekwetst of verward reageren op dingen. “Wat als je eerste reactie gewoon een lach was?” vroeg McConaughey. Het betekent niet dat je problemen niet serieus neemt, maar dat je ze niet zwaarder maakt dan ze al zijn.

Denk hier eens over na: hoe vaak nemen we onszelf te serieus? Het creatieve proces, de druk om te presteren – het kan allemaal zo zwaar voelen. Maar als je er met humor naar kijkt, haal je de druk van de ketel. Lachen om je eigen fouten en ongemakken kan het verschil maken tussen opgeven en doorgaan. Dus de volgende keer dat een snaar breekt op het podium, of je een verkeerde noot raakt, lach erom. Het maakt je menselijk, en het publiek waardeert het vaak nog meer dan perfectie.

Keuzes maken: leren nee zeggen

Misschien wel één van de meest gewaagde keuzes van McConaughey was toen hij besloot te stoppen met romantische komedies. Hij kreeg miljoenen aangeboden, maar zei nee omdat hij iets anders wilde. Twintig maanden zat hij zonder werk, en hij werd irrelevant in Hollywood. Maar door vast te houden aan zijn beslissing, kwamen uiteindelijk de rollen waar hij echt om gaf, zoals in Interstellar en Dallas Buyers Club.

Als muzikant is het verleidelijk om overal ja tegen te zeggen. Je wil geen kansen missen, toch? Maar soms brengt het zeggen van nee je dichter bij wat je écht wil doen. Misschien voelt het eng om een project of optreden af te wijzen, maar onthoud dat je tijd en energie beperkt zijn. Gebruik die middelen voor wat jou echt verder helpt.

De balans tussen Type A en Type B

Matthew beschrijft zichzelf als iemand die moeite heeft om volledig te ontspannen. Hij heeft altijd een doel nodig, wil altijd iets bereiken. Hij noemt het zijn “Type A-probleem”: hij moet zichzelf leren om in de hangmat te blijven liggen en niet altijd productief te willen zijn. Voor veel muzikanten is dit herkenbaar. We pushen onszelf constant om te creëren, repeteren, netwerken, en vergeten soms waarom we überhaupt muziek maken.

Aan de andere kant heb je de “Type B-problemen”: mensen die juist de neiging hebben om te veel te chillen en niet in beweging komen. McConaughey benadrukt dat het een balans is. Je moet leren wanneer je moet pushen en wanneer je moet ontspannen. Muziek is een marathon, geen sprint. Het gaat niet alleen om hard werken, maar ook om duurzaam werken.

Liefde en relaties: De juiste mensen om je heen

Matthew deelt in het gesprek hoe belangrijk het is om de juiste partner te kiezen, iemand die het beste in je naar boven haalt. Voor muzikanten geldt dit niet alleen voor romantische relaties, maar ook voor je bandleden, producers, managers en vrienden. Je hebt mensen nodig die je ondersteunen, die in je geloven, en die je uitdagen om beter te worden.

Hij zegt ook: “We willen mensen om ons heen die ons herinneren aan de beste versie van onszelf.” Denk hier eens over na: wie zijn de mensen in jouw omgeving? Helpen ze je groeien, of houden ze je tegen? Maak keuzes in wie je dichtbij laat. Het zal je muziek én je leven verbeteren.

jouw definitie van succes

Eén van de meest indrukwekkende punten uit het gesprek vond ik Matthew’s visie op succes. Hij zegt: “We all want to be relevant, but relevant for what?” Hij benadrukt dat succes niet alleen gaat om geld of roem, maar om kwaliteit van leven. Wat brengt je echt voldoening? Wat laat je groeien?

Als muzikant kun je jezelf die vraag stellen: wat betekent succes voor mij? Is het een groot publiek? Een hit? Of misschien gewoon het maken van muziek waar je trots op bent? Laat je niet meeslepen door andermans definitie van succes. Creëer je eigen pad, en zorg ervoor dat het je voedt, niet uitput.

Matthew McConaughey’s filosofieën zijn niet alleen inspirerend, maar ook toepasbaar. Zijn verhalen laten zien dat het leven – en muziek – draait om keuzes maken, risico’s nemen, lachen om je fouten, en trouw blijven aan jezelf. Voor muzikanten is dit goud. Of je nu op een podium staat, in een studio zit, of gewoon droomt van een carrière in muziek: neem deze lessen mee. En onthoud, zoals Matthew zegt: “Don’t half-ass it.”